ΤΑ ΓΑΪΔΟΥΡΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑ

Διάφορα έχουν ειπωθεί για τις τελευταίες εξελίξεις σχετικά με την Ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, το συνουσιασμένο το «Πρωτόκολλο», τις προσφυγές στο Ε.Δ.Α.Δ. για το θέμα των ΕΚ περιουσιών, κλπ.

Δεν ακούει κανένας...

Ο Συνάδελφος blogger «Μ. Λ.» κάνει μια αναφορά στο θέμα Ευρώπη αλλά και στο Κυπριακό

ΕΔΩ

, εκφράζοντας μια άποψη που συχνά εκνευρίζει –μέχρι σημείου εμφάνισης ακμής –τους διάφορους Ελληνόψυχους Πατριώτες και φοβίζει –λόγω άγνοιας –τις μεγάλες μάζες της μικρομεσαίας αστικής Κύπρου.

Αγαπητέ, η εμπλοκή σε τέτοιες συζητήσεις είναι πλέον αντιπαραγωγική. Εκτός από τη Δήλωση Καταδίκης ή Μετάνοιας για το Δημοψήφισμα (εκδίδεται από αρμόδιους όπως ο βο-υ-λευτής κ. Κουλίας), θα χρειαστείς επιμονή & υπομονή εφάμιλλες με αυτές του ΑΛΛΟΥ ενδημικού τετράποδου με τα πεταχτά αυτιά και την ουρά που διώχνει τις περιρρέουσες μύγες. Και αυτό διότι κανένας από τους πολιτικοποιημένους δεν ενδιαφέρεται για την ουσία του θέματος αλλά μόνο για την Μάχη των Εντυπώσεων…. ενώ ο απλός κοσμάκης απλά φοβάται.

Αυτό το λέω ασχέτως του αν συμφωνώ με το πνεύμα των όσων λες...

Για το δε γράμμα... στην Ε.Ε. η έμπνευση δεν ήταν μόνο από Σχεδίου Μάρσαλ μεριά, υπήρξαν και παλαιότερες εμπνεύσεις όπως η ιδέα μιας κοινής αγοράς με ανταλλαγή προϊόντων και ιδεών ... με βάσεις από την μια …την κατάσταση στο φιλελεύθερο Άμστερνταμ την εποχή του Huygens και των μεγάλων θαλασσοπόρων / εξερευνητών... και από την άλλη …ένα είδος συνύπαρξης που θυμίζει την αυτοδιοίκηση των αναρχο-συνδικαλιστών και την συνεργασία μεταξύ κολεκτίβων... αλλά ... μεταξύ κρατών και σε πρωτογενή επίπεδα. Ξέρω, απέχει πολύ από τη σημερινή κατάσταση.

Αυτό που είναι αναγκαίο τώρα... είναι η δημιουργία παραδειγμάτων συμβίωσης... η δημιουργία

πυρήνων αλληλεπίδρασης ... όπου θα γίνει προσπάθεια για απόκτηση εμπειριών.. για εντοπισμό πιθανών προβλημάτων μιας τέτοιας συμβίωσης... για εξεύρεση κατάλληλων λύσεων... πέραν και πάνω από τη συζήτηση για "Ευρωπαϊκή Λύση" η οποία εμπεριέχει και τον κίνδυνο ενδυνάμωσης των γνωστών αντιδραστικών στοιχείων... π.χ. οι Σταλινικοί του ΑΚΕΛ και οι Ελληνόψυχοι των ΕΥΡΩΚΟ. Επιπλέον, μια τέτοια κατάσταση θα μπορούσε να δώσει πρακτική απάντηση στους φόβους των μαζών –δεδομένων ότι θα λειτουργήσει αγνά, ότι θα περιφρουρηθεί καταλλήλως και ότι θα παρουσιαστεί με τον ορθό τρόπο. Last but not least, τέτοια πρωτοβουλία θα μπορούσε να ζητήσει προστασία και ενίσχυση από την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Γνωρίζουμε βέβαια τα προβλήματα που υπήρξαν στο παρελθόν αλλά και τις καταστροφικές μεθόδους που οι δύο κοινότητες επέλεξαν για την αντιμετώπιση τους. Δεν εισηγούμαι να παραγνωρίσουμε αυτά τα δεδομένα. Εισηγούμαι όμως να λειτουργήσουμε πέραν και πάνω από αυτά. Να εγκαταλείψουμε δηλαδή τις παλαιές πρακτικές και να τολμήσουμε να οραματιστούμε το πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει μια κοινή πατρίδα, θέτοντας αυτό το όραμα στη βάσανο της καθημερινότητας… σε μια κλίμακα διαχειρήσιμη και με τρόπο που να προσπερνά τις όποιες πολιτικές σκοπιμότητες και τις έξωθεν παρεμβάσεις.


Ο Huygens έχοντας στη φαρέτρα του τη φαντασία του, τις επιστημονικές του γνώσεις και ένα –μη ψηφιακό –τηλεσκόπιο, κατάφερε να οραματιστεί

κόσμους απίστευτα μακρινούς

. Σε κάποια από τα υποθετικά του συμπεράσματα αποδείχθηκε ορθός, σε άλλα ακόμη δεν έχουν δοθεί απαντήσεις, πολλά από αυτά θεωρούνται –κατά πάσα πιθανότητα –εσφαλμένα.
Για παράδειγμα έκανε το λάθος να θεωρεί σίγουρο πως όποιο είδος νοήμονος ζωής υπάρχει σε άλλους πλανήτες πρέπει να ομοιάζει κατά πολύ με τους ανθρώπους, πράγμα που σήμερα θεωρείται μάλλον απίθανο. Ένα λαμπρό μυαλό δεν είναι ποτέ εγγύηση ορθότητας.

Εμείς έχουμε όμως πολύ περισσότερα «όπλα» στη διάθεση μας και το όραμα μας δεν αφορά «κόσμους μακρινούς», αφορά ΕΜΑΣ και το κομμάτι από τη ΓΗ που μας έλαχε.

Είναι αδιανόητο το ότι δεν μπορούμε να οραματιστούμε κάτι τόσο απτό. Είναι εγκληματικό να αποδεχόμαστε ότι μόνο τα «λαμπρά μυαλά» των –δικών και ξένων –πολιτικών μπορούν να υποβοηθήσουν την εξεύρεση μιας λύσης. Είναι επίσης πιότερο ασυγχώρητο από τα λάθη του Huygens το ότι θεωρούμε σίγουρο πως οι «άλλοι» διαφέρουν τόσο πολύ από μας που η συμβίωση να καθίσταται αδύνατη.

(Το παράδειγμα του Huygens το δανείστηκα / εμπνεύστηκα από την τηλεοπτική σειρά ντοκιμαντέρ COSMOS του Carl Sagan -δες sidebar)